Ποτέ μου δεν έκρυψα οτι είμαι μέγας οπαδός του thrash metal,ενός ιδιώματος που αγάπησα να μισώ.Από νωρίς εντρύφησα στο συγκεκριμένο είδος και μπορώ να δηλώσω με μεγάλη χαρά οτι αυτός ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ποτέ μου.Αυτή η κατατονία που απέπνεε το εξώφυλλο όσο και ο τίτλος του συγκεκριμένου άλμπουμ με έκαναν να στρεψω το βλέμμα μου πάνω στην τιμή και να οδηγηθώ στο ταμείο.Πέρασα με ένα fast forward ολόκληρο το αλμπουμ ακούγωντας μόνο τα πρώτα δευτερόλεπτα των κομματιών μέχρι που έφτασα στο πρότελευταιο κομμάτι.Εκεί έμεινα,δεν είχα ακούσει ποτέ ξανά metal γενικότερα και δει metal μπαλάντα.Ετσι ξεκινούσε,με μία αργόσυρτη μελωδία που σιγά-σιγά αποκάλυπτε το μεγαλείο του κομματιού.Δεν είχα ποτέ ακούσει τόσο άθλια(δεν είχα ακούσει ποτέ τέτοια μουσική παρεπιπτόντως)φωνητικά αλλά με τις μέρες να περνούν τα λάτρεψα τόσο που έσπευσα να αγοράσω και άλλα δείγματα γραφής τους.Μεγαλώνοντας (λίγο) κατάλαβα οτι αυτό το άλμπουμ σημάδεψε τα μαθητικά μου χρόνια και όσο και αν αγάπησα το ''Horroscope''(το κατά πολλούς κορυφαίο άλμπουμ των Αμερικανών θρύλων)ποτέ στο μυαλό μου δεν το έβαλα πιο πάνω από το αναφερόμενο.Με τον καιρό έμαθα τα κομμάτια του δίσκου τα οποία ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια μου χωρίς σταματημό,και άλλαξα κατευθείαν άποψη για την μουσική αυτή.Αρχισα να την αγαπώ και είμαι σίγουρος οτι αυτη θα είναι η αιώνια ερωμένη μου.Αλλοι ξεκίνησαν με Maiden-Metallica-Sabbath,εγώ προτίμησα να κάνω την αρχή με Overkill.Πιστεύω άξιζε...Μόνο με ένα άλμπουμ μπορώ να συγκρίνω το ''Years of Decay",και αυτό δεν είναι άλλο από το κομψοτέχνημα των Sabbat που ακούει στο όνομα ''Dreamweaver''.Οσο διαφορετικά και αν φαντάζουν στον καθένα τόσο άρρηκτα συνδεδεμένα είναι στο μυαλό μου....Elimination!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου