Prologue to Elixir live

Αύριο είναι μια ξεχωριστή μέρα για το μεταλλικό κοινό .Οι N.W.O.B.H.M. οπαδοί θα έχουν την τύχη να απολαύσουν επί σκηνής μια από τις επιδραστικότερες μπάντες του ιδιώματος ,τους Elixir .Εκτός αυτού οι Elixir θα παίξουν στην σκηνή ολόκληρο το Son of Odin ,δηλαδή το καλύτερο τους δίσκο Με μια πρόσφατη ακρόαση του δίσκου ύστερα από πολύ καιρό συνειδητοποίησα ότι τα κομμάτια του είναι ένα και ένα .Δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι που να είναι πρόχειρο .Για να είμαι ειλικρινής το δεύτερο τους άλμπουμ δεν το έχω ,όποτε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη όσο και για το τρίτο .Πάντως και μόνο η σκέψη ότι οι Elixir θα παίξουν κομμάτια όπως τα ‘‘Treachery’, ‘Star of Beshaan’’ και το καταπληκτικό ‘‘Pandora’s Box με κάνουν να αναμένω το συγκεκριμένο live με μεγάλη χαρά .Έτσι και αλλιώς δεν είναι καθημερινό φαινόμενο να βλέπεις τους Elixir live. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Eat Metal Records που τον τελευταίο καιρό μας έχει κακομάθει σε φανταστικές συναυλίες (Blitzkrieg,,Exciter,Tokyo Blade όσο και για το επερχόμενο Up The Hammers IV).

Wasp-Blackie Lawless-The Crimson Idol

Η White Anglo Saxon Protestants αν προτιμάτε .Κατάλαβαν ποτέ τι έκαναν εν έτι 1992? Έβγαλαν ίσως το καλύτερο δίσκο της καριέρας τους ? Κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα μέταλ- concept albums όλων των εποχών ?Γύρισαν μέχρι και ταινία για το συγκεκριμένο άλμπουμ χωρίς όμως να την κυκλοφορήσουν ποτέ?
Έφτασαν στην αναγνώριση που ζητούσαν απεγνωσμένα από το ξεκίνημα τους το 1984.Οχι ότι δεν την είχαν ήδη ,απλά έκαναν τον κόσμο να στραφεί σε εκείνους και να τους υπολογίζει ως ένα εκ τον μεγαθηρίων της μουσικής μας
Δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι στο άλμπουμ αυτό που να θεωρείται έστω μέτριο Όλα ξεπερνούν το τέλειο και βολεύονται με το άριστο.

Το έκανε πάλι ο Blackie το θαύμα του.........

Freddy Mercury Tribute

.24 Νοέμβριου 1990.Η Hμέρα όπου ο Freddy Mercury( τραγουδιστής και συνθέτης των :Queen)αποχαιρέτισε τα εγκόσμια και άνοιξε την αγκαλιά του και έφτασε στη γειτονία των αγγέλων .Ο άνθρωπος που με την καταπληκτική του φωνή ,την γεμάτη πάθος ερμηνεία του κατάφερε να θεωρείται σήμερα ένας από τους καλύτερους performer επί σκηνής .Ο Freddy έφυγε σαν σήμερα πριν από 17 χρόνια και οφείλω να ομολογήσω ότι είναι ένας μουσικός που άλλος παρόμοιος δεν πρόκειται να βγει ξανά. Αθεράπευτα ρομαντικός ,Γεννημένος να ροκάρει ,αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε ποτέ να ροκάρει τον θάνατο .Μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν φύγει από τη ζωή έγραφε τραγούδια για τους Queen. Ήθελε να αφήσει όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια για τους οπαδούς του...Με πόνο στην καρδιά οποίος θέλει μπορεί να αναζητήσει το άλμπουμ ‘In Heaven’ όπου το θεωρώ βάσει των περιστάσεων και όχι μόνο το καλύτερο δίσκο του συγκροτήματος .Τραγούδια όπως το ‘too much love will kill you’ θα πρέπει να θεωρούνται αριστουργήματα και να προβάλλονται συνεχώς .Ας παρατήσουν όλοι πλέον τα We Will Rock You και We are the champions και ας δουν τι σημαίνει πραγματικά Queen...Στο Beautiful Day ο Mercury κάνει κατάθεση ψυχής ξέροντας ότι δεν του απομένει πολλής καιρός...Παρόλα αυτά όμως παραμένει μια όμορφη μέρα .Το μεγαλείο ενός καλλιτέχνη ,το μεγαλείο ενός ανθρώπου.

Όσον αφορά το reunion τον Queen με τον Paul Rodgers θα γίνει αναφορά σε κάποιο προσεχές άρθρο .Σε αυτή την περίπτωση πάντως το Show must(NOT)go on!!

Crimson Glory-Strange and Beautiful???

1986-1989. Oι Crimson Glory διανύουν την πιο επιτυχημένη περίοδο της καριέρας τους καθώς σε κάθε γωνιά του κόσμου λατρεύονται ως θεοί. Τόσο η φωνή του Midnight όσο και η κιθάρα του Drenning αφήνουν το στίγμα τους ύστερα από τα δύο αριστουργήματα που ακούνε στο όνομα ''Transcendence'' και ''Crimson Glory''.Με το έμπας της νέας δεκαετίας το συγκρότημα αποφασίζει να βγάλει ένα άλμπουμ με σαφή προσανατολισμό το εμπορικό ροκ και όχι το progressive που μας είχαν συνηθίσει. Οι κριτικές εκείνης της περιόδου δεν ήταν και οι καλύτερες. Για την ακρίβεια το άλμπουμ πετσοκόφτηκε και όχι άδικα. Οι παιδαριώδεις συνθέσεις και τα ψευτο- rock κομμάτια του στυλ -Chant - η άχρωμη μπαλάντα που ήταν εκτός τόπου και χρόνου-Song for angels- και το ινδιάνικο -Promised land δεν άφηναν αλλά περιθώρια στους ανθρώπους που είχαν αγαπήσει τα ''painted skies ,''heart of steel''παρά να θάψουν τον δίσκο ..Όμως πάντοτε μέσα από μια αποτυχία βγαίνουν και κάποια θετικά στοιχεία όπως επί παραδείγματι το κομμάτι’deep inside your heart’-που είναι και το πιο ρομαντικό κομμάτι που έγραψαν ποτέ οι C.G,μια εξαιρετική ροκ μπαλάντα που αναδεικνύει το μεγαλείο μιας μπάντας έστω και στον χειρότερο τους δίσκο.

Saint Vitus Reunion?

Τι γίνεται τελικά με τους θεοπάλαβους αυτούς doomsters?

Είχαν ανακοινώσει ότι δεν υπάρχει τίθεται περίπτωση reunion

O Wino διέψευσε πριν 2 χρόνια κάθε πιθανό ενδεχόμενο

Να όμως που από τι φαίνεται τα σχέδια τους άλλαξαν

Δεν ξέρω εάν πρόκειται να κυκλοφορήσουν νέο άλμπουμ(ΜΑΚΑΡΙ) αλλά

τουλάχιστον ας περάσουν από τα μέρη μας να πουν μια καλησπέρα.

Και μετά τα τυπικά να ρίξουν και κάνα Born too late, Clear Windowpane, I Bleed Black, War Starter

Πολλά ζητάω?

GREECE ATTACKS PT 1

Σε αυτό το άρθρο θα υπάρξει μια μικρή αναφορά στα συγκροτήματα που προσέφεραν αλλά λίγο και άλλα πολύ στο οικοδόμημα του ελληνικού μέταλ. Η αναφορά θα ξεκινήσει από την δεκαετία του 80 και θα σταματήσει στην τρέχουσα περίοδο που διανύουμε....



Spitfire: Η μπάντα που με το κλασσικό heavy metal της άφησε εποχή τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό .Μακράν η πιο επιτυχημένη μπάντα των 80ς μαζί με τους Flames. Μάλιστα το μοναδικό μέχρι σήμερα άλμπουμ τους άφησε τα σημάδια του μέχρι και στο billboard Chart της Αμερικής κάπου στα μέσα εκείνη της δεκαετίας .Ακολούθησε ο σοβαρός τραυματισμός του τραγουδιστή του γκρουπ Ντίνου Κωστάκη και έκτοτε το μόνο νέο που έχουμε από εκείνη την εποχή είναι η ύπαρξη μιας ζωντανής ηχογράφησης στο Ρόδων κάπου στις αρχές του 90 και έκτοτε σπάνια live.Ακόμα περιμένουμε το 2ο άλμπουμ της μπάντας..
Discography: 1986-First Attack 1990-100%live

Μάλιστα είχαν την τύχη να παίξουν ως support μπάντα δις στους Iron Maiden και μάλιστα στους Saxon όταν οι τελευταίοι είχαν επισκεφτεί την χώρα μας το 1986.





Vavel: Μια λιγότερο γνωστή μπάντα που ξεκίνησε από τον Βορρά και το 1985 κυκλοφόρησε το υπερσπάνιο πλέον σήμερα και εξαιρετικό Vavel. Μια μπάντα που χάρις στις φανταστικές μελωδίες και τα εξαιρετικά keyboards ηχογράφησε κατ’ εμέ το καλύτερο άλμπουμ που βγήκε ποτέ από αυτή την χώρα .Το δεύτερο τους άλμπουμ αν και κυκλοφόρησε επίσημα το 2003 δεν κατάφερε ούτε στο ελάχιστο να πλησιάσει την μαγεία του προτού .Φανταστείτε ότι ούτε οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν το αριστούργημα τους

Discography: 1985-Vavel 1988-2003-The Second Death



Northwind: Από τον Βορρά προέρχονται και αυτοί οι μουσικοί οι οποίοι στο πρώτο τους άλμπουμ έδειξαν τις σαφείς επιρροές τους από Led Zeppelin και Thin Lizzy ηχογραφώντας ένα πλέον σπάνιο βινίλιο, δείχνοντας έτσι ότι και η Ελλάδα ξέρει να ροκάρει και μάλιστα σε full-speed .Επόμενο τους πόνημα ήταν το Mythology όπου καταπιάστηκαν με την ελληνική μυθολογία και άλλαξαν το ύφος τους τείνοντας περισσότερο προς το καθαρόαιμο heavy metal.. Έκτοτε όμως τα σημάδια τους εξαφανίσθηκαν κάνοντας τους οπαδούς τους να αναρωτιούνται τι απέγιναν τελικά..

Discography: 1982 Northcomin' 1987 Mythology



Rust:Συγκρότημα το οποίο επηρεάσθηκε από το heavy μέταλ τον Accept και έβγαλε έναν εξαίρετο δίσκο όπου η μελωδία και το συναίσθημα ξεχειλίζουν σε κάθε ακρόαση .Έκαναν πολλές ζωντανές εμφανίσεις δυστυχώς όμως κάποια μέλη αποχώρισαν στερώντας μας την χαρά να απολαύσουμε ένα 2ο άλμπουμ .Οι Rust είναι ακόμα εν ενεργεία και με μια επίσκεψη στο site τους http://www.rust.gr/ μπορούμε να καταλάβουμε ότι έχουν επιστρέψει για τα καλά ......Αν έβγαινε και το πολυπόθητο άλμπουμ θα νιώθαμε όλοι πολύ καλύτερα..

Discography: ¨1990 Shoot them Higher (Προσφέρεται δωρεάν μέσω του επίσημου site τους)

Candlemass-What's the trick?

Candlemass...Οι θεοί του doom, μια μπάντα η οποία έχει περάσει από χίλια κύματα για να υμνείται σήμερα ως η μεγαλύτερη μπάντα του εν λόγω ιδιώματος....Ξεκινώντας ως Νέμεσις και με βασικό ιθύνοντα τον Leif Edling τον μπασίστα του γκρουπ η μπάντα αλλάζει όνομα και πλέον αποκαλείται Candlemass .Με τραγουδιστή τον—ζεις ?-Johan Lanquist και βασικό εφόδιο τις επιρροές από Trouble και Black Sabbath κάπου στο 1986 ηχογραφείται το απόλυτο –Epicus Doomicus Metallicus -, ο απόλυτος τίτλος για να προσδιορίσει κανείς αυτό το κομψοτέχνημα...Με την φυγή του Lanquist η μπάντα αναζητεί και τελικά βρίσκει τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του Messiah Marcolin, ενός τραγουδιστή που όπως και ο ίδιος έχει δηλώσει δεν έχει δείξει ποτέ τις φωνητικές του ικανότητες στο φουλ .Με όπλο τα οπερετικά φωνητικά του ηχογραφούνται 3 άλμπουμ και ένα live και θεωρείται η χρυσή εποχή του συγκροτήματος ..Παρόλα αυτά κάποια προβλήματα στον χαρακτήρα του Messiah αναγκάζουν τον Edling να ηχογραφήσει το επόμενο άλμπουμ χωρίς την συμβολή του Σουηδού τραγουδιστή .Το αποτέλεσμα ήταν να έχουμε ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα άλμπουμ στην ιστορία του doom . Από την μια ο νέος βοκαλίστας δεν φτάνει τον Messiah αλλά από την άλλη ο νέος δίσκος περιέχει εξαιρετικές συνθέσεις που δεν περνούν απαρατήρητες .Δεν θα σχολιαστούν τα 2 επόμενα LPs διότι ο Leif Edling τα έχει αποκηρύξει και μάλιστα δικαιολογημένα ...όχι γιατί είναι κακά cds.. απλά δεν είναι Candlemass....καλύτερα να τα κυκλοφορούσε υπό το όνομα Abstract Algebra όπως έπρεπε....Το 2003 και ενώ όλοι είχαν χάσει τα ίχνη των Candlemass αυτοί κάνουν την έκπληξη και εμφανίζονται όλοι μαζί στην σκηνή για μια σωρεία συναυλιών ,ακόμα και ο Messiah....Το 2005 ηχογραφείται και το νέο τους άλμπουμ το οποίο θεωρείται και ένα από τα καλύτερα εκείνης της χρονιάς .Τα προβλήματα όμως δεν ξεπεράσθηκαν...Ο Messiah με πρόσχημα την φλόγωση που ταλάνιζε τις φωνητικές του χορδές καθυστερούσε επικίνδυνα τις ηχογραφήσεις του επόμενου δίσκου .Το αποτέλεσμα ......Messiah αποχωρεί....Robert Lowe στο θρόνο.....Ηχογραφούν ότι καλύτερο από εποχής 89 και πλέον δικαιολογημένα ανήκουν στην ελίτ του ιδιώματος .Doom on

QUORTHON

O βασιλιάς του σκότους, ο άνθρωπος που έβγαλε το black metal στην επιφάνεια

Ένας άνθρωπος που ζούσε για να βγάζει δίσκους όπου ο κάθε επόμενος ξεπερνούσε σε μεγαλείο τον προηγούμενο…μπορεί σε κάποια να απέτυχε αλλά η σφραγίδα του έμεινε ανεξίτηλη στο πέρασμα του χρόνου. Μας άφησε νωρίς ….....Αλλά τα αριστουργήματα του θα είναι το ίδιο αξιοθαύμαστα και για τις επόμενες γενιές............Πάντρεψε το black με το epic και του έδωσε μια επικολυρική διάσταση..........Κατάφερε να επηρεάσει γενιές ,φατρίες και ολόκληρα ιδιώματα .Ίδρυσε σχολή μουσικής και τα ερωτήματα του απαντήθηκαν μέσα από την μουσική του.....Αναγνωρίσθηκε μετά θάνατον????

Ένα είναι σίγουρο τα κατορθώματα του θα κάνουν πολλά χρόνια να αναγνωριστούν πλήρως

Αυτή η σκιά Που διέπει όλα του τα έργα κάποτε θα εξαφανιστεί

Τότε θα καταλάβουμε το μεγαλείο του Quorthon

Crush-Kindgom of kings

Πριν από περίπου 4 χρόνια βρέθηκα έξω από ένα μέταλ club περιμένοντας να ακούσω τους Vice Human ζωντανά όταν έπιασα την συζήτηση με κάτι παλιούς παραδοσιακούς μεταλλάδες που έχουν φάει την ελληνική σκηνή με το κουτάλι .Η πρώτη αναφορά τους ήταν οι Spitfire και χάρηκα τόσο όταν το άκουσα-από τότε τους λάτρευα-και δεύτεροι οι Crush.. Άκουσα μια συζητήσει τους πάνω σε αυτή την μπάντα και πραγματικά έμεινα...Τους έβλεπα τόσο αφοσιωμένους ,τόσο συνεπαρμένους που αναφέρονταν ο ένας στον άλλο με στίχους του συγκροτήματος ....γύρισα σπίτι μετά την συναυλία και έψαχνα μέσω ιντερνετ να μάθω κάτι για αυτούς ..Μόνο στην Εγκυκλοπαίδεια του μέταλ βρήκα κάτι στοιχεία και δυστυχώς καμία κριτική......Έτρεξα άρδην την επόμενη μέρα στο Μοναστηράκι για να βρω κάποιο απομεινάρι από αυτή την τόσο –όπως έλεγαν -σπουδαία μπάντα .Όταν ρώτησα τον καταστηματάρχη για κάποιο cd τον Crush εκείνος γέλασε και μου έδειξε αμέσως ένα τεράστιο και ανάγλυφα ζωγραφισμένο βινίλιο .Εγώ έμεινα άφωνος και κάνοντας σκέψεις περίμενα κάτι το μεγαλειώδες που μπορεί να αποτυπωθεί σε αυτό το εξώφυλλο .Δυστυχώς πικ-απ δεν έχουμε στο σπίτι όποτε κάθε σκέψη αγοράς του μου φάνηκε ανήκουστη ....Έτσι γύρισα σπίτι απογοητευμένος και μπήκα you tube για να περάσει η ώρα μου . Έτσι για πλάκα πληκτρολόγησα Crush για να δω τα πιθανά αποτελέσματα………Unborn.. Για περίπου 4 ώρες έμεινα κολλημένος στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή ..δεν ξεκόλλησα μέχρι το βράδυ.... άκουσα ένα ύμνο έτσι όπως μόνο οι Crush ξέρουν να γράφουν...Επόμενη κίνηση? Βουρ στο δισκάδικο.....ΤΟ ΒΙΝΙΛΙΟ έγινε δικό μου....δεν είχα όμως που να το ακούσω ......Με την πολύτιμη βοήθεια ενός φίλου μου γίνεται η μετατροπή από βινίλιο σε μρ3 και κατευθείαν στον υπολογιστή μου....Από την ώρα που έφυγε το παιδί μέχρι και το χάραμα είχα κολλήσει με το Ομότιτλο...Ώσπου λίγο πριν πέσω για ύπνο αποφάσισα να δοκιμάσω το κομμάτι Ballad of Sorrow . Ένας λάτρης της μέταλ μπαλάντας δεν πρέπει ποτέ να αφήνει μπαλάντα να περάσει από μπροστά του .Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχω ξεπεράσει το σοκ .......Πρέπει να είναι ότι καλύτερο έχουν ακούσει τα 18χρονα αυτάκια μου ,για αυτό είμαι σίγουρος.....Κοιτάζω την ημερομηνία πού γράφει ξεθωριασμένα 1993 και μόλις μαθαίνω ότι σε 4 μήνες θα κάνουν ζωντανή εμφάνιση ύστερα από πολλά χρόνια ..τι να πω....είναι που το σύμπαν βοηθάει κάποιες φορές .....Έτσι θα έχω και εγώ την ΤΥΧΗ να ακούσω αυτά τα αθάνατα κομμάτια επί σκηνής .Τα λέμε εκεί!

Born too late?

Ακούγοντας ξανά και ξανά το κομμάτι ‘Now what you see’ από Savatage βρήκα την ευκαιρία να διευκρινίσω λίγα πράγματα .Μπορεί όντως να είμαι μικρός σε ηλικία αλλά στο κουρμπέτι του καλού-ψαγμένου μουσικού στερεώματος έχω εντρυφήσει από τα 13.Λιγα μπορεί να φαίνονται δεν αντιλέγω αλλά πιο πριν δεν είχα καν γεννηθεί....Αυτό το κομμάτι εμένα μου λέει πολλά και μάλιστα εκφράζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το lifestyle του μεταλλά .Δεν έζησα την δεκαετία του 80 που στα ροκάδικα έπεφτε ξύλο μεταξύ punkers και metallers δεν έχω δει τους Maiden το 88 ούτε τους Metallica το 93 δεν έζησα την φυγή του Dickinson από τους Samson ούτε τον απόηχο του Graceful Inheritance των Heir Apparent. Δεν έχω τα ντέμο τον Rotting Christ ούτε τους είδα στην περιοδεία με τους Immortal το 93.Ποτε δεν είδα τον Kiske με τον πλαστικό σκελετό να τραγουδάει το ‘Tale that wasn’t right’ ούτε ποτέ ένοιωσα το τρόμο όλων όταν έφυγε από την ζωή ο Criss Oliva. Δεν είδα ποτέ τους Saint Vitus Live, δεν είδα ποτέ τους Sacred Warrior να τραγουδάνε με πόνο και με δάκρυα το ‘Little Secrets’...Δεν ξέρω τι άλλο να πω .Μάλλον δεν έχω ζήσει τίποτα ,μάλλον ο νέος αληθινός μεταλλάς δεν είναι αρκετά ικανός να νιώσει τον παλμό αυτής τις εποχής ..Αλλά κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για την νέα εποχή της μουσικής μας ..κάποιοι ψάχνουν από μόνοι τους χωρίς μπούσουλες και πυξίδες το δρόμο για την καλή μουσική...Κρίμα που το ρολόι μου σταμάτησε εν έτι 1980...δέκα ακριβώς χρόνια πριν γεννηθώ…..

Blitzkrieg-Caught in the act

Οι Blitzkrieg live στην Αθήνα. Τι καλύτερο για έναν νέο οπαδό του NWOBHM? Έχοντας εντρυφήσει στην μουσική τόσο των Satan όσο και των Blitzkrieg πίστεψα ότι η ευκαιρία μου δόθηκε την κατάλληλη στιγμή .Με το πέρας του live συνειδητοποίησα δύο πράγματα .Πρώτον ότι γεννήθηκα πολύ αργά-born too late -για να τους πετύχω στα μεγάλα ντουζένια τους αλλά και δεύτερον ότι πως γίνεται μια όχι τόσο γνωστή μπάντα να έχει τόση ενέργεια επί σκηνής

?

Η απορία μου λύθηκε κάποιες μέρες μετά .Μπορεί οι Krieg να μην απευθύνονται στον οποιονδήποτε αλλά για τους λίγους και φανατισμένους οπαδούς τους θα τα δίνουν πάντοτε όλα .Τι και αν ο Ross γέρασε?

Μυαλό δεν έχει βάλει και ελπίζω να μην βάλει ποτέ!!

Spitfire-My first attack

Πρέπει να σας γνωστοποιήσω ότι είμαι ένας μεγάλος λάτρης της ενχώριας μουσικής σκηνής και δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω την αναφορά μου από την πλέον επιτυχημένη ελληνική μπάντα ,Spitfire.H ιστορία τους είναι πάνω κάτω γνωστή. Μια σπίθα φωτιάς που δυστυχώς όμως έσβησε πολύ γρήγορα. Μια μεγάλη καριέρα που ξανοίχτηκε πολύ γρήγορα...αποδείχτηκε όμως σύντομη.....Ακούγοντας ξανά το First Attack μου έρχεται μια σκέψη στο μυαλό.....αριστούργημα...αμέσως επόμενη.....Να βρω τους ιθύνοντες αυτού του άλμπουμ. Ξεκινώντας από τα credits του άλμπουμ αναζητώ ένα προς ένα τα μέλη της μπάντας...Ο μόνος που βρήκα ήταν ο Ηλίας Λογγινίδης -κιθάρα...,ο οποίος με άκουσε με μεγάλη χαρά και οφείλω να ομολογήσω πως δεν το περίμενα....Πως θα ένιωθες εσύ εάν μετά από 22 χρόνια σε έπαιρνε ένας 18χρονος να σου εξυμνήσει το παρελθόν....?Με αυτά και με εκείνα ο Ηλίας μου υπέδειξε το σπίτι του Ντίνου Κωστάκη αλλά με προειδοποίησε ότι θα είναι δύσκολη ι συνάντηση μου με τον τραγουδιστή ....Και αυτό επειδή ο Άτυχος Ντίνος Κωστάκης έχει μείνει ανάπηρος εξαιτίας ενός ατυχήματος που έλαβε χώρα λίγο μετά τις ηχογραφήσεις του θρυλικού άλμπουμ...Η πρώτη κίνηση μου προκείμενου να μην φέρω τον άνθρωπο σε δύσκολη θέση να γράψω ένα γράμμα...και αυτό έκανα...Με συνοδοιπόρο την ελπίδα ότι θα βρω μια ανταπόκριση στο πρόσωπο του τραγουδιστή που τόσο λάτρεψα βρέθηκα ένα κυριακάτικο μεσημέρι έξω από το σπίτι του με σκοπό να του το παραδώσω ανά χείρας .Νόμιζα ότι μοναδικό εμπόδιο ήταν η πόρτα του σπιτιού του αλλά το μόνο εμπόδιο ήταν οι φωνές της μητέρας του την ώρα που άνοιξε την πόρτα. Δεν κατάλαβα ποτέ το γιατί .Εγώ απλώς έγραψα κάτι για τον άνθρωπο που σημάδεψε την εφηβεία μου...Αλλά καθιζόμενος σε ένα παγκάκι με το βλέμμα της απογοήτευσης κατάλαβα ότι κάποια πράγματα είναι εφικτά ,άλλα όχι....Και λένε ότι κάποιες φορές όταν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν σε βοηθάει...Αυτό περιμένω.....Μπορεί να έρθει κάποτε η στιγμή μπορεί όμως και όχι...Αλλά αυτό που μου έμεινε είναι η συνολική προσπάθεια που για μένα ήταν υπέρβαση......

Rising out of ashes

Σας καλωσορίζω στο Krassus.blogspot.com.Είμαι ο Κώστας και ο σκοπός αυτού του blog είναι η αναφορά σε συγκροτήματα ξεχασμένα στη λήθη του χρόνου ,για μελλοντικές συνεντεύξεις με ενχώρια συγκροτήματα του χώρου,αλλά και κυρίως για την πλάκα μου .Στο μέλλον πρόκειται να δημοσιευτούν άρθρα , συνεντεύξεις φωτογραφίες και κυρίως παρά πολύ μουσική .Άντε καλό μου ξεκίνημα!!!