Ακούγοντας ξανά και ξανά το κομμάτι ‘Now what you see’ από Savatage βρήκα την ευκαιρία να διευκρινίσω λίγα πράγματα .Μπορεί όντως να είμαι μικρός σε ηλικία αλλά στο κουρμπέτι του καλού-ψαγμένου μουσικού στερεώματος έχω εντρυφήσει από τα 13.Λιγα μπορεί να φαίνονται δεν αντιλέγω αλλά πιο πριν δεν είχα καν γεννηθεί....Αυτό το κομμάτι εμένα μου λέει πολλά και μάλιστα εκφράζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το lifestyle του μεταλλά .Δεν έζησα την δεκαετία του 80 που στα ροκάδικα έπεφτε ξύλο μεταξύ punkers και metallers δεν έχω δει τους Maiden το 88 ούτε τους Metallica το 93 δεν έζησα την φυγή του Dickinson από τους Samson ούτε τον απόηχο του Graceful Inheritance των Heir Apparent. Δεν έχω τα ντέμο τον Rotting Christ ούτε τους είδα στην περιοδεία με τους Immortal το 93.Ποτε δεν είδα τον Kiske με τον πλαστικό σκελετό να τραγουδάει το ‘Tale that wasn’t right’ ούτε ποτέ ένοιωσα το τρόμο όλων όταν έφυγε από την ζωή ο Criss Oliva. Δεν είδα ποτέ τους Saint Vitus Live, δεν είδα ποτέ τους Sacred Warrior να τραγουδάνε με πόνο και με δάκρυα το ‘Little Secrets’...Δεν ξέρω τι άλλο να πω .Μάλλον δεν έχω ζήσει τίποτα ,μάλλον ο νέος αληθινός μεταλλάς δεν είναι αρκετά ικανός να νιώσει τον παλμό αυτής τις εποχής ..Αλλά κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για την νέα εποχή της μουσικής μας ..κάποιοι ψάχνουν από μόνοι τους χωρίς μπούσουλες και πυξίδες το δρόμο για την καλή μουσική...Κρίμα που το ρολόι μου σταμάτησε εν έτι 1980...δέκα ακριβώς χρόνια πριν γεννηθώ…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου